Açlık; karaciğerde glikojen miktarının normalin altına düşmesiyle duyulan ve genellikle yemek yeme arzusunu oluşturan his veya duruma verilen isimdir.
Herhangi bir şeye karşı duyulan özlem ve arzulara da mecazi anlamda açlık denilmektedir.
Dünya da yaşanan açlık sorunu büyük oranda gelişmemiş ülkelerde yaşanmaktadır.
Kıta olarak düşünürsek Afrika ilk sırada yer almaktadır.
Üzerinde yaşadığımız gezegende birçok tuhaflıklar vardır.
Bu tuhaflıklardan biri de bir yanda günlük gıdaya ulaşamamaktan muzdarip olup açlıktan ölen milyonlarca insanın yaşaması diğer yanda azami derecede
Allah‘ın (cc) nimetlerinden yararlanıp hatta nimet beğenmeyip canının istediği nimetleri imkanları olduğundan fiyatına bakmaksızın aşırı tüketimden dolayı obezite olan, sonra da zayıflama derdine düşüp bunun için çok büyük miktarlarda para harcayanların bulunmasıdır.
Hele de böyle bir dünya da israfın yaygınlaşıp çok yüksek oranlara ulaşması ayrı bir faciadır!
Fizyolojik açlık olduğu gibi psikolojik, duygusal açlık denilen bir türü de mevcuttur.
Konunun uzmanları bazı bireylerin zaman zaman normalin üstünde yemek yeme sebebinin yüzde 75 oranında bu duygusal durumdan kaynaklandığını belirtmektedirler.
Yine uzmanların belirttiğine göre bazı kişiler duygularıyla başa çıkmak yerine kendilerini yemek yemeye vermekle iyi hissetmektedirler.
Bu iyi hissetmeler de genellikle kısa süreli olmakla birlikte sonuçta kilo almaya sebep olduğu için yerini stres ve pişmanlığa terk etmektedir.
Psikolojik yani duygusal açlıktan kurtulmanın en önemli çıkış yolu farkındalıktır.
Ve farkındalıkla birlikte çözüm arayışına girip çaba harcamaktır.
Dünya da açlıktan milyonlarca ölümlerin meydana gelmesinin sebepleri arasında aşırı silahlanma harcamaları ve bu silahlarla insanların birbirlerine düşürülüp savaştırılması, tarım alanlarının kirletilmesi, elverişli alanların gereği gibi değerlendirilememesi, açlık ve sefalete mahküm edilen ülke ve bölgelerin yeraltı ve yerüstü zenginliklerinin acımasızca sömürülmüş olması, dünyanın imkânlarından azami derecede yararlananların merhametsizliği gibi birçok neden sayılabilir.
Son zamanda bu sebeplere asrın Firavun‘u Netanyahu‘nun açlığı bir silah olarak kullanması da eklenmiştir.
Obezitenin gittikçe yaygın hale geldiği dünyamızda açlık sorunu bir insanlık ayıbıdır.
Üstad Necip Fazıl “Allah’ın (cc) on pulunu bekleye dursun on kul/ bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.” diyerek adaletsiz bir paylaşımdan bahsetmiş.
“Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa” diyerek de merhametsizlik ve insafzızlığın vahametine işaret etmiştir.
“Komşusu açken tok yatan bizden (olgun bir mü’min) değildir.” (İbn ebi şeybe, kitabu’l-iman,s. 53) diyen bir peygamberin ümmetinin birer ferdi olarak Müslümanların her birine sorumluluklar düşmektedir.
Dünyadaki açlık sorununun çözümünden ilk önce sorumlu olanlar; imkânları bol ve geniş olan islâm ülkelerinin idarecileridir.
Sorunun çözümü boyunlarının borcudur.
Ve bu açlık sorununun vebali büyüktür.
Açlık insanoğlunun başına gelebilecek en büyük felâketlerden biridir.
Bundan dolayı ecdadımız “Allah (cc) kimseyi açlıkla terbiye etmesin.” duasını dillerinden düşürmemişlerdir.
Açlığın yol açtığı sorunlar; hastalık, ölüm, işgücü ve üretim kaybı, verimsizlik, fiziksel ve zihinsel gelişim bozuklukları, ruhsal çöküntü, suç işleme ve şiddet eğiliminin artması v.s. gibi birçok olumsuzlukları meydana getirmektedir.
Tokluğun insanlarda bir gevşemeye ve vurdumduymazlığa sebep olacağına işaretle ecdadımız; “Tok açın halinden anlamaz!” demişlerdir.
Açlık sorununun çözüldüğü bu yüzden ölümlerin olmadığı bir dünya da yaşamak dileğiyle.
Yüce Rabbimden yüreğimizde merhamet, şefkat ve sevginin daim olmasını niyaz ederim.
Cumamız hayra vesile olsun.
Selamlarımla.
News
