Dilin, elin ve yüreğin temiz olsun.
Eğer gafil olursanız, Allah‘tan korkun.
Çünkü O, sizi bilmediğiniz yerden rızıklandırır.
Öyleyse nasıl fakirlikten korkarsınız ki Allah rızık verendir.
Denizdeki kuşlara ve balıklara da rızık veren O’dur.
Kim rızkın bir güçle geldiğini sanıyorsa, serçenin kartalla yediği kadarını yesin.
Bilemezsin ki, gece olunca sabaha kadar yaşar mısın?
Nice sağlıklı insanlar hastalıksız öldüler.
Nice hastalar belli bir süre yaşadılar. Nice gençler, kefenleri gizlice Allah‘ı tesbih ederken, kendileri farkında olmadan yattılar da gülerek uyandılar.
Kim bin yıl veya iki bin yıl yaşarsa, mutlaka kabre konulacağı bir gün gelecektir.
Nasıl yaşarsan yaşa temiz yaşa, arkanda tövbe bekleyen günahlar, senden helallik isteyen ahlar ve boynu bükük insanlar bırakma.
Üç günlük dünya için ebedi hayatını yıkma.
Dilin, elin ve yüreğin temiz olsun.
Sen Allah‘dan gelene razı ol ki, Allah‘da senden razı olsun.
Dünya sevgisine kapılma, ahiret yolculuğu sırasında insanın önündeki en büyük engellerden biridir.
Çünkü dünya ile ahiret birbirlerine tamamen zıttırlar.
İnsanın kalbinde dünya sevgisi ve merakı ne derece varsa, ahiretin sevgisi ve merakı o derece onun kalbiden çıkar.
Kim neyi isterse Allah ona istediğini nasib eder.
Dünyaya talip olanlara, Allah bu taleplerini nasib eder.
Çünkü Allah’ın yanında dünyanın hiçbir değeri yoktur.
Allah bir ayeti kerimede:
“Dünya hayatı bir oyun ve eğlenceden başka bir şey değildir. Elbette Allah’tan korkanlar için ahiret yurdu daha hayırlıdır.” (Enam: 32)
“(Habibim) Onlara dünya hayatını şöyle bir misal ile anlat.
Bir su gibidir.
Onu gökten indirdik.
Onunla yeryüzündeki bitkiler birbirine karışmış, nihayet kuru bir çöp kırıntısı haline gelip rüzgarlar onu savuruvermişlerdir. (İşte dünya hayatıda böyle bir mevsim kadar kısadır.
Hayatı yeşerten, kurutan sonra tekrar yeşertecek olan ancak Allah’u Zülcelal’dir.) Allah herşeye muktedirdir.
(O övünüp durdukları) mal ve evlatları, dünya hayatının süsüdür. Ama ebedi (olarak) kalacak faydalı işler, Rabbinin katında hem sevap olarak daha hayırlı, hem de ümit etmek bakımından daha hayırlıdır.” (Kehf: 45-46)
Dünya göçüp gitmektedir.
Ahiretin yüzü ise bize dönüktür. Dünyanın da, ahiretin de kendine aid çocukları vardır.
İnsan, ahiretin çocuklarından olmak için gayret etmelidir.
Gayreti daima bu dünya olan kimseler unutmasınlar ki:
“Eğer Allah’u Zülcelal’in yanında dünyanın bir sivrisineğin kanadı kadar değeri olsaydı kâfirler ondan bir yudum su dahi içemezlerdi.”
İnsan dünyanın mahiyetini, nelerinden kaçınılması ve nelerinden kaçınılmaması gerektiğini bilmediği sürece, kendisini dünyanın elinden kurtaramaz.
Dünya sevgisi bütün günahların başıdır.
Onu sevmek insanı ilk olarak şüpheli şeylere, daha sonra mekruhlara son olarak ta harama düşürür.
Mü’min, dünya da iken ne kadar bol nimetlerin içinde olursa olsun, Allah cenneti alada kendisine vereceği nimetlerin yanında dünyadaki nimetlerin bolluğu hiçtir.
Oradaki mutlu hayatına göre dünya hayatı zindan sayılır.
Çünkü bir mü’min öleceği anda kendisine cennetteki yeri gösterilir.
Allah’u Zülcelal’in kendisi için hazırladıklarını görünce, bu dünya da kendisini zindandaymış gibi görür.
Aynı şekilde kafirde öleceği zaman kendisine cehennemdeki yeri gösterilir.
Orada kendisi için hazırlanan
cehennem azabını görünce, bu dünya hayatını cennet olarak görür.
Abdulkadir Geylani (k.s):
“Dünya kalbde değil elde olmalı” buyurmuştur.
insan, dünya ve dünyanın muhabbetini, sevgisini kalbine koymadığı müddetçe, dünya
insana bir zarar veremez.
Eba Abdullah el-Kareşi (k.s) şöyle buyurmuştur:
“Bir gün camideydim.
Genç ve güzel bir kadın suretinde ve elinde süpürgeyle camiyi süpürür vaziyette, zahiri olarak dünya bana göründü.
“Burada ne işin var” dediğimde
“Sana hizmet etek için geldim” dedi. Ona dedim ki:
“Allah’a yemin ederim ki, bana hizmet etmek için değil, aldatabilmek için gelmişsin.”
Elime bir sopa alıp onu kovalamak isteyince
hemen ihtiyar bir kadın suretine büründü. Ona şefkat ve merhamet edip bıraktım. Yine çok güzel giyimli genç bir kadın suretine büründü.
Böyle olunca onu kovaladım. O zaman bana dedi ki:
“İşte ben böyleyim, ölünceye kadar seni ve diğer insanları aldatmaya memurum.”
Görüldüğü gibi her ne kadar biz onu göremiyorsakta, dünya bizi aldatabilmek için kendini süsleyip daima görevini yapmaktadır.
Onun için kendimizi bu aldatıcı olan dünyadan muhafaza etmek için gayret göstermemiz lazımdır.
Dünya ekim yeridir…
İnsanlar ekin, ölüm ise ekinin orağıdır.
Azrail harman sahibi, kabir de harman yeridir.
Kıyamet günü, ekinin kaldırılıp toplandığı yerdir.
Cennet ve cehennem ise, ekinlerin konulacağı ambarlar gibidir.
Bir kısmı cennete konulur, bir kısmı
da cehenneme konulur vesselam.
News
