“Aslım şudur, faslım budur, bize filan falan derler, biz şuyuz, biz buyuz” diye övünüp durma.
Kişinin aslı, kıymeti, değeri, yaptığı kendisine, ailesine, milletine ve ümmetine faydalı olduğu kadardır.
Eğer imanda, amelde, taad ve ibadetlerde bir kusur, bir eksiklik, bir noksanlık ve bir boşluk olursa Yüce Allah‘ın affı ve mağfireti hariç kişinin sahip olduğu neseb o eksikliği gideremez, o boşluğu dolduramaz.
“Lafla peynir gemisi yürümez” derler ya…
Sa’di Şirazi bu durumu şöyle özetliyor:
“Allahım! Eğer mesele konuşmaktan ibaret ise, ben herkesin başında bir tacım.
Çünkü; çok konuşuyorum, yok eğer iş icraatten ibaretse ben bir karıncaya muhtacım.
Çünkü; ben bir şey yapmıyorum.”
Resulullah Efendimiz bu konuda bir hadis-i şerifte şöyle buyurmaktadır:
“Kimin ameli onu geciktirmiş ve arkada bırakmışsa, nesebi onu öne götürüp seyrini hızlandıramaz.”
“Dünya hayatı zaten aldatıcı şeylerden ibarettir.”
(Âl-i İmrân: 185)
“Aç kalmış (aç bırakılmış) iki kurdun bir koyun sürüsüne dalarken verecekleri zarar, gözünü mal hırsı ile şeref (riya, gösteriş, makam) hırsı bürümüş bir kişinin kendi dinine vereceği zarardan daha fazla değildir.”
(Tirmizi: 2376)
Birisi var ki, hidayeti verip dalaleti satın alan kişi bu hayretlik bir ticarettir.
Birde dinini satıp dünyayı satın alan bundan da beterdir.
Bu ikisinden daha acayip kimdir biliyor musunuz?
Dinini başkasının dünyasına satan kişidir.
Bu üçüncü kişi her ikisinden daha beter ve daha çok zarar içindedir.
Hz. Ömer r.a. sorar: “Ey Ahnef! İnsanların en aşağılık olanı kimdir?”
Ahnef cevap verir: “Dinini kendi dünyevi menfaati karşılığında satandır.”
Bunun üzerine Hz.Ömer şöyle buyurdu: “Sana daha aşağılık olan kimseyi söyleyeyim mi? Dinini başkasının dünyevi menfaatına satandır.”
İşte aldatıcı dünya, işte iki aç kurdun içine daldıkları sürüye verecekleri zarardan daha beterini dinine veren kimse, dünyaya hâris, dünya zebunu ve esiri, makam ve hırs hastası.
İşte dinini kendi şahsi menfaatine hatta başkalarının dünya menfaatlerine satan aşağılık insanlar.
“Olur mu öyle şey, kim dinini dünyasına, hele hele başkasının dünyasına değiştirir.” diye itiraz eden olursa, uzağa, yakına ibretle ve dikkatle olup bitenlere bakması yeterlidir.
İnsanlar, sırat köprüsünden geçerken birisi sırtında amel torbası olduğu halde geç kalır ve seri bir şekilde sırattan geçenlerle beraber geçemez ve der ki: “Allah’ım dünya da iken değer vermediklerim bile beni geçti, beni niye geç bıraktın?”
Yüce Allah buyurur ki: “Seni geciktiren ben değilim, amelindir. Sen nesebine, soyuna sopuna güvendin dünyada ihmalkarlık yaptın onun için bugün bu haldesin.”
Allah’ım!
Bizleri ve bütün mümin kardeşlerimizi soyuna,
nesebine, aklına, ilmine, malına ameline, ve insanlara değil, yüce zatına ve rahmetine güvenen kullarından eyle.
News
