Türkiye iyiden iyiye seçim atmosferine girdi.
Partiler milletvekili listelerini açıkladı.
Her partide tepkiyle karşılanan isimlerde oldu, olumlu karşılananlarda.
Listeye giremeyenler kırgın ve küskün.
Büyük kıyamet CHP’ de koptu.
CHP’ li entelektüel – yazar – çizer tayfası millet ittifakı ortaklarından listeye yazılan isimlere verdi verişti.
Özellik Adalet Eski Bakanı Sadullah Ergin’ in adaylığı tepkilerin odağını oluşturdu.
FETÖ’ cü bakan iddialarında bulunuldu.
Aynı suçlama İYİ Parti listesinden seçime giren İçişleri Eski Bakanı İdris Naim Şahin içinde yapıldı.
Hatta bazı medya organlarında yaptıkları paylaşımlar zorunlu istifaları da beraberinde getirdi.
Kelle koparıldı yani.
CHP tabanının bir bölümü “Biz bu eski AK Partili isimlere oy vermeyiz” diye bayrak açtı.
14 Mayıs’ ta sandıktan sürprizler çakabilir.
Listelerin kesinleşeceği tarih olan 19 Nisan’ da listelerde bir takım değişiklik olabilir.
Birkaç isim hakkında duyumlarımız var.
CHP tabanı ve tavanında ısrarla görülmek istenmeyen Memleket Partisi ve Sayın Muharrem İnce gerçeği artık hissedilmeye başladı.
Bir trend yakalamış görülüyor.
İnce’ nin yaktığı ateş büyüyerek alevleniyor.
Ve gençlerin gözdesi haline geldi.
İnce’ nin alevi bakalım sandığa ne kadar yansıyacak?
İttifaklar kendi handikaplarını baskılayarak, rakiplerinin açıkları üzerinden politikalar üretiyorlar.
Örneğin; millet ittifakı’ nda HDP gerçeği görülsün istenmiyor.
Terör örgütü liderlerinin Kılıçdaroğlu lehindeki sözleri ve “100 Cumhuriyetle hesaplaşacağız” hezeyanları gündeme bile alınmıyor.
HDP sözcüleri tarafından, “Yaptığımız anlaşmayı kamuoyuna açıklayın.” sesleri kısılıyor.
“Aman Kılıçdaroğlu zarar görmesin!”
Hemen Hüda Par kontrası yapılıyor.
Cumhur İttifakı, 20 senedir yaptığı icraatların ön planda tutulması yönünde argümanlar geliştiriyor.
Ekonomideki sıkıntıları perde arkasına atıyor.
Bugünün dünyasında ekonomi küresel bir yara.
Dünyanın en önde gelen ekonomisi Amerika’ da ekonomik baskıya yenildi ve sıkı para politikası uygulayan, dünyayı sömüren bankacılık sistemi çökme tehlikesi ile karşı karşıya.
Amerika’ da bankalar batmaya başladı.
Devlet sübvanse ediyor.
AB ülkeleri enflasyonla boğuşur hale geldi.
Üç yılı aşkın süredir dünyayı kasıp kavuran, üretimi durduran küçük mikrop – pandemi dünya dengelerini alt üst etti.
Bütün dünya baskın eksi ekonomik şartlarla savaş halinde.
Sorun yalnız bizde değil.
Uzmanlar bu durumun birkaç yıl daha süreceğini belirtiyor.
Öyle “6 ayda çözerim” vs. seçim vaadinden öteye geçmeyen sözler.
Seçmen bu durumun bilincinde.
Batıyı öksürten ekonomik dalga ülkemizi hasta etmiştir.
Özellikle büyükşehirlerde dar ve sabit gelirli bir ailenin yaşam sürdürmesi hayal olmuştur.
En baskını ise konut kiralarında yaşanıyor.
3 – 5 bin lira seviyesinde seyretmesi gereken kiralar birkaç yıl içinde 15 – 20 bin ortalamasına yükseldi.
Ve yaşanan konut darlığına, fırsatçılıkta eklenince hayat şartları içinden çıkılmaz bir yola dönüştü.
Bir bakıma ülkede kira darbesi yaşanıyor.
Bununla birlikte hükümet yatırımlara hiç ara vermeden devam ediyor.
(Muhalefet, biz gelirsek yatırımları durduracağız diyor)
Yıllardır yapılan otoyollar, köprüler, yüksek hızlı trenler, sağlıktaki reform, savunma sanayi yatırımları, yeraltı kaynakların ekonomiye kazandırılma çalışmaları, yerli otomobil, uzay sanayiindeki gelişmeler vs. olumlu ve vatandaşın fevkinde olduğu hizmetlerdir.
Ülkeye yapılan hizmetler devrim niteliğindedir.
Ülke olarak bazı alanlarda dünya ile yarışır hale geldiğimiz yadsınamaz.
Bütün bunlara rağmen ekonomi hala ciddi bir proplem olarak ortada yerde tüm acımasızlığı ile durmakta.
Çare iktidar değişikliği mi?
İktidar değişikliği ile çözülecek gibi görünmüyor.
Zamana ihtiyaç var.
“Erdoğan, gitsinde ne olursa olsun” yaklaşımları Türkiye’ nin hayrına değildir.
Bir anda yurt içi ve yurt dışı kazanımlar heba olup uçabilir. Ülke derin, içinden çıkılmaz kaotik süreçlere açık hale gelebilir.
Seçim vaadleri seçmen nazarında karşılık buluyor mu?
Sayın Kılıçdaroğlu, deprem konutlarını ücretsiz yapacağını, emekli bayram ikramiyesini asgari ücrete endeksleyeceğini açıklıyor.
CHP ekonomik kurmayları ise maliyeti var açıklamasını yapıştırıyor.
Seçmen nazarında vaadler zerre kadar karşılık bulmuyor.
Heyecan vermiyor.
Rasyonel görünmüyor.
Daha ziyade 2002 öncesi vesayet dönemi siyaseti gibi algılanıyor.
“Kim ne veriyorsa ben iki katını vereceğim.” “Herkese iş, herkese aş.”
Seçmen neden inanmıyor peki?
İki sebebi var.
CHP’ li belediyelerin hizmet anlamında hayal kırıklığı yaşatması en büyük etken.
Bir örnek; 2019 yerel seçimlerinde Sayın Ekrem İmamoğlu, 5 yılda 100 bin sosyal konut üreteceği vaadinde bulundu ve 4 yılda sıfır konut üretti.
İstanbulluların konut ihtiyaçını karşılayan KİPTAŞ’ ı atıl duruma getirdi.
Hükümet, bir yılda deprem konutlarını teslim edeceğini söylüyor.
Referans olarak, Bingöl, Van, İzmir deprem konutları ve Kastamonu – Bozkurt sel konutlarını gösteriyor.
Ezcümle muhalefet hala inandırıcılık problemi yaşıyor.
Seçimleri ikna edenler, ikna olanların oylarıyla kazanacak.
***
İktidara yakın araştırmacılar Sayın Erdoğan’ ı, muhalefet yakın olanlar ise Sayın Kılıçdaroğlu’ nu galip ilan ettiler bile.
Hatta bazı araştırmacılar mübalağa yapıp Kılıçdaroğlu’ nun yüzde 60 ile kazanacağı gibi tutarsız, mesnetsiz açıklamalarda bulunuyorlar.
Öncelikle ifade edelim, böyle bir atmosfer yok.
Sadece millet İttifakı destekçilerinin ve medyasının sesi yüksek çıkıyor.
Bu açıklamalar daha ziyade seçim sonrası için dış kaynaklı kaos planının bir parçası.
Muhalefet lehine bir nevi algı kampanyası yürütülüyor.
Geçtiğimiz hafta içinde Türkiye genelinde 40 bin denek katılımı ile bir partimiz bağımsız kaynaklara bir araştırma yaptırdı.
Çıkan sonuçları sizlerle paylaşmak istiyorum. Takdir sizlerin.
Parti dağılımı; AK Parti: 40, CHP: 23, HDP: 11, İYİ Parti: 8, MHP: 8, Memleket Partisi: 4, Yeniden Refah Partisi: 2 ve diğerleri…
Cumhurbaşkanlığı;
Recep Tayyip Erdoğan: 50
Kemal Kılıçdaroğlu: 41
Muharrem İnce: 5 kararsızlar ve diğer…
NOT: küsuratlar en yakın üst rakama yuvarlanmıştır.
Saygılarımla.
News
