Yüce Allah‘ın bir kula buğzettiginin delili, kul’un kendisine verilen vakit ömür nimetini boşa, boş şeylere harcaması ve malayani işlerle tüketmesidir.
Resulullah efendimiz de bu konuda bir hadisi şerifte şöyle buyuruyor:
“İki nimet vardır ki bu iki nimeti değerlendirme konusunda insanların çoğu zarar ve ziyandadır sıhhat ve boş vakit.”
(Buhari: 6412)
Bazıları sağlık içinde yaşıyor ama geçimini temin etmek için çok zaman harcamak zorunda kalıyor, bazıları varlıklıdır ama hastadır.
Bir insan düşünelim ki, hem sağlığı yerinde hem fazla zaman harcamadan geçimini iyice temin edebiliyor.
Bu iki nimeti elinde tutan bir insan hala sağlığının ve müsait olan boş vaktinin kıymetini bilmiyorsa, buna mukabil boş şeylere, daha kötüsü de zamanını haram ve günahlara sarfediyorsa bu kişi elbette zarar ve ziyandadır.
Resulullah efendimiz bir başka hadis-i şerifte şöyle buyurdular:
“Bir kişinin güzel müslüman olduğunun delillerinden biri kendisini ilgilendirmeyen işlerle uğraşmamasıdır.”
(Müsnedi Ahmed:1737)
Her şeyin telafisi mümkün olabilir fakat kaybolan zamanın telafisi mümkün değildir.
Geçen yılını veya aylarını kimse geri getiremez, getiremez ama geçen yılda yapılan günah ve masiyet varsa, işlenen haram varsa kişi bunlardan tövbe edebilir.
Geçen yılda boşa geçirdiği vakitleri bu yıl zamanını dolu dolu geçirerek bu anlamda telafi edebilir ama geçen zamanı bir daha kimse geri getiremez.
Geri gelmeyecek şeylerden biri de zaman olunca, birisi mezar taşına şu beyt’in yazılmasını tavsiye etmiştir:
“Ah! Dünya da iken zamanımı, ömrümü boşa geçirdiğimden dolayı kabirde çekeceğim o hasret (var ya, ne kadar acı bir durum), boşa geçirdiğim zamanlar geri gelseydi de (dolu dolu geçirseydim) ne iyi olurdu, o zaman pişmanlık, hasret ve nedamet azalırdı ama heyhât…!”
Allahım!
Bizleri ve bütün mümin kardeşlerimizi ölümle uyanmadan bizleri uyandır.
Razı olacağın işlerle, şeylerle meşgul olmayı nasip eyle.
Dünyada da, ahirette de pişman olmaktan, ah ve keşke demekten bizleri sen koru.
News
